در این مقاله ما فرایند انتقال الکترون از نانو وایر اتان - دی سولفید (دی تیول)، (C2H4S2) متصل شده به الکترودهای طلا را با استفاده از روش کوانتمی آغازین مورد بررسی قرار می دهیم. ما نشان می دهیم که با افزایش ولتاژ، شدت جریان نیز افزایش می یابد. در این تحقیق چگالی حالتهای تصویر شده مولکول (PDOS) وضرایب انتقال الکترون (T (E)) در ولتاژهای خارجی مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و پیشنهاد می شود که تغییرات حاصل شده در نحوه اتصال بین مولکول و الکترودها در اختلاف ولتاژ خارجی مختلف علت اصلی در افزایش جریان می باشد. بنابراین اساسی ترین عامل در مکانیسم انتقال الکترون در طراحی مولکولی مربوط به خصوص تاثیر متقابل مولکول و الکترودها می باشد و لزوما به تنهایی مربوط به خواص ذاتی بخشهایی از مولکول نیست. علاوه بر این میزان رسانایی مولکول اتان - دی سولفید با مولکول بزرگتر بوتان - دی سولفید مقایسه شده است و نتایج نشان می دهد که آلکانهای بزرگتر دارای میزان رسانایی کمتری بوده و برای طراحی قطعات الکترونیکی دارای رسانایی ضعیفتر می توان از آنها استفاده نمود.

با توجه به توسعه مدل های مدیریت نگهداری و تعمیرات در سطح جهانی، ضروری است که سازمان ها برای موفقیت به تفاوت های محیطی بین سازمان های مختلف توجه کنند و مدل موردنیاز خود را با شرایط خاص حاکم بر سازمان خود متناسب و سازگار سازند. در این تحقیق، توسعه یک مدل اجرایی از مدیریت نگهداری و تعمیرات به کمک نظریه ساختار سازی تفسیری ISM صورت گرفته است. به این منظور، در گام اول عناصر تشکیل دهنده مدل نگهداری و تعمیرات با انجام مطالعات و مصاحبه های قبلی به دست آمده است. خروجی این مرحله شناسایی پنجاه و شش زیرمولفه، چهارده مولفه در قالب شش بعد اصلی می باشد. در گام بعدی به منظور برقراری ارتباط و توالی بین ابعاد و مولفه ها، از روش مدل سازی ساختاری تفسیری بهره گرفته شده است. در این روش بر اساس نظرات خبرگان و تجزیه وتحلیل های صورت گرفته، ساختار مدل مدیریت نگهداری و تعمیرات استخراج گردیده است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که شش بعد اصلی (رهبری، زیرساخت، اصول و مبانی، پشتیبانی، بهبود و تعالی) در هر سازمان فن آور با شرایط سازمان هدف، پایه های بنیادین هر مدل مدیریت نگهداری و تعمیرات را تشکیل می دهد و سایر مولفه ها و زیرمولفه های مدل مورد تحقیق عملا از این شش بعد آغاز می شوند و در نهایت منجر به بهبود و تعالی سازمان می گردد.

یک قلاده سگ 5 ماهه نژاد تریر با سابقه افتادن از ارتفاع و با علایم لنگش در اندام حرکتی خلفی چپ، التهاب، پاسخ به درد و شنیدن صدای جرق جرق کردن (crepitus) در حین ملامسه در این ناحیه، به درمانگاه آموزشی دانشکده دامپزشکی کرمانشاه ارجاع داده شد. ارزیابی رادیوگرافی نشان دهنده شکستگی کامل عرضی در انتهای دیستال استخوان فمور اندام حرکتی خلفی چپ به همراه جابجایی کشکک بود. متعاقب جااندازی داخلی دو انتهای شکستگی، با بهره گیری از دو کراس پین داخل استخوانی قطعات شکستگی در وضعیت طبیعی آناتومی ثبیت شده و به منظور ایجاد پایداری بیشتر، دو انتهای شکستگی با استفاده از روش 8 شکل به یکدیگر فشرده شدند. رادیوگراف تهیه شده بعد از عمل، نشانگر تعبیه صحیح پین ها، جااندازی و تثبیت مناسب قطعات شکستگی بود. توصیه به محدودیت حرکت حیوان به مدت 8 هفته و پیگیری های بعد از عمل بیانگر نتیجه بخش بودن درمان جراحی شکستگی انتهای دیستال استخوان فمور بود.

مقدمه: برای درمان ارتودنسی سیستمهای متفاوتی وجود دارد. دو سیستم رایج که امروزه استفاده می شود اج وایز استاندارد و استریت وایر است. با توجه به اینکه شاخص های اکلوزالی دارای بیشترین درجه اعتبار جهت مقایسه نتایج درمانی می باشند و از آنجا که تیپ و تورک دندانها هم بر روی نتایج درمان اثرات بسیار قابل توجهی دارند، به همین منظور در این تحقیق برای مقایسه نتایج درمانی در این دو روش، از شاخص PAR (Peer Assessment Rating) و استانداردهای Andrews استفاده شد. هدف از انجام این طرح مقایسه شاخص PAR و تیپ و تورک دندانها در بیماران کلاس I درمان شده به روش اج وایز استاندارد و استریت وایر بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی 100 مدل مطالعه قبل و بعد از درمان، از 50 بیمار کلاس I از لحاظ شاخص PAR و استانداردهای Andrews مورد مقایسه قرار گرفتند. 25 بیمار کلاس I که با سیستم اج وایز استاندارد و 25 بیمار کلاس I که با سیستم استریت وایر درمان شده بودند از یک کلینیک خصوصی انتخاب شدند. شاخص PAR و تیپ و تورک دندانها، قبل و بعد از درمان روی مدلهای مطالعه اندازه گیری شدند. سپس شاخص PAR و تیپ و تورک دندانها در دو گروه با هم مقایسه شدند. برای مقایسه از آزمون T-student و Mann-Whitney در سطح 0.05=a استفاده شد.یافته ها: از لحاظ توزیع جنس و سن در بین بیماران دو گروه تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. شاخص PAR در بین دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد. مقایسه تیپ و تورک دندانها با توجه به استانداردهای Andrews در دو گروه جز در مورد تیپ سانترالهای بالا و تورک انسیزورهای بالا، تفاوت معنی داری نداشتند. تیپ سانترالهای بالا و تورک انسیزورهای بالا در گروه استریت وایر به مقادیر Andrews نزدیکتر بودند. مدت زمان درمان و تعداد ویزیتها در گروه استریت وایر به میزان معنی داری کمتر از گروه اج وایز بود.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این تحقیق نشان داد که نتایج اکلوزالی درمان از نظر شاخص PAR در بین دو گروه و تیپ و تورک دندانها با توجه به مقادیر Andrews (جز در مورد تیپ سانترالهای بالا و تورک انسیزورهای بالا) با هم مشابه بودند. این در حالی بود که درمان با روش استریت وایر در مدت زمان کمتری به پایان رسیده بود.

سابقه و هدف: اصطکاک بین آرچ وایر و براکت مشکل اصلی در حین حرکت دندان است. سیستم های براکت سلف لیگیت در سال های اخیر بسیار رایج شده اند. هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسه تأثیر براکت های سلف لیگیت زیبایی فعال و غیر فعال بر نیروی اصطکاک ایستایی در آرچ وایرهای ارتودنسی مختلف در شرایط مرطوب می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه آزمایشگاهی شامل 180 براکت سلف لیگیت سرامیکی، 90 براکت غیر فعال (Damon Clear) و 90 براکت فعال (Empower Clear) بود که برای بررسی مقاومت اصطکاکی در سه نوع آرچ وایر 0/018 اینچی، یعنی آرچ وایر NiTi مسی و دو آرچ وایر زیبایی (آرچ وایر NiTi با روکش اپوکسی و رودیوم) مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به انواع براکت و آرچ وایر مورد استفاده، شش گروه تعریف شد. در این مطالعه، از یک مدل تجربی با سه براکت غیر همسطح در شرایط مرطوب با بزاق مصنوعی، استفاده شد. تست اصطکاک توسط دستگاه تست Instron Tinius Olsen انجام شد. آزمایش در دمای اتاق بین 25-24 درجه سانتی گراد انجام شد. یافته ها: براکت های Empower Clear با آرچ وایر CuNiTi بیشترین سطح میانگین نیروی اصطکاک ایستایی را با میانگین (53/43±327/85) و آرچ وایر NiTi با روکش اپوکسی کمترین میانگین (10/87±58/06) را نشان داد. تفاوت قابل توجهی در نیروی اصطکاک ایستایی ایجاد شده در هر دو سیستم براکت، در هنگام جفت شدن با آرچ وایر اپوکسی (0/000=p) و هنگام جفت شدن با آرچ وایر CuNiTi و رودیوم (0/001=p) وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که براکت های Damon Clear نسبت به براکت های Empower Clear نیروی اصطکاک کمتری تولید می کنند و آرچ وایر NiTi با پوشش اپوکسی می توانند نیروی اصطکاک کمتری نسبت به آرچ وایر NiTi با روکش رودیوم و CuNiTi ایجاد کنند.

در این پژوهش، تاثیر پارامترهای فرآیند ماشین کاری وایرکات بر روی کیفیت سطح سوپرآلیاژاینکونل 718 بررسی شد و برای نخستین بار ماشین کاری سوپرآلیاژ اینکونل 718 به روش وایرکات با خنک کنندگی آب صابون به روش پاششی انجام شد. این روش ماشین کاری نسبت به روش های قبل که به صورت غوطه وری و با خنک کنندگی آب مقطر آنجام می شد دارای مزایای زیادی می باشد از جمله اینکه این روش اقتصادی بوده و نواقص دستگاه های قبلی مرتقع گردیده است. پارامترهای تنظیمی مورد بررسی شدت جریان(توان دستگاه)، زمان روشنایی پالس، زمان خاموشی پالس، نرخ پیشروی و سرعت تغذیه سیم بود. نرخ برداشت براده، زبری و سلامت سطح مشخصه خروجی مهم این فرآیند بود. از دو روش طراحی عاملی تاگوچی و طراحی آزمایش (DOE) برای تعیین تاثیر پارامترها بر عملکرد خروجی وایرکات استفاده شد. با استفاده از طراحی آزمایش ها به روش تاگوچی حداقل زبری سطح مقدار µ m 97/4 و حداکثر زبری سطح مقدار µ m 65/9 بدست آمده است. نتایج نشان داد که پارامترهای زمان روشنایی، نرخ پیشرویی و سرعت تغذیه سیم منجر به افزایش زبری سطح می گردد و با افزایش زمان خاموشی زبری سطح کاهش می یابد. با توجه به نتایج آنالیز پراکندگی غلظت عناصر آلیاژی بر روی سطح مشخص گردید که سطح با حداکثر زبری نسبت به تنش ها و عوامل مکانیکی حساس بوده و نسبت به عوامل شیمیایی از مقاومت کمتری برخوردار است.

زمینه و هدف: منظور از سوپرالاستی سیتی این است که آرچ وایر ایده آل در درجات متفاوتی از فعالیتش، نیروی یکسانی را وارد نماید. نتایج کلینیکی نشان می دهد که در بسیاری موارد آرچ وایرها این خواص مورد انتظار را از خود نشان نمی دهند. هدف از این مطالعه بررسی خواص خمشی برخی از این آرچ وایرها می باشد. روش بررسی: مطالعه به طریقه تجربی و آزمایشگاهی می باشد. تعداد هشت نمونه از هر یک از سیمهای با سطح مقطع گرد با ابعاد 014/0، 016/0 و 018/0 اینچ از نوع Force I، Rematitan lite و Superelastic G&H مورد آزمایش قرار گرفت. نمونه ها با استفاده از دستگاه Dartec تحت آزمایش Three point bending قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری ANOVA و DUNCAN  با دقت 05/0 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: کلیه این مواد خواص سوپرالاستی سیتی یا Superelastic tendency داشتند. سیمهای ضخیمتر تمایل بیشتری برای بروز خواص سوپرالاستیک داشتند. ولی سطح نیروی پلاتو در بسیاری از این سیمها بیشتر از دویست گرم بود. متوسط نیرو در سطح پلاتو برای سیم 014/0 اینچ Rematitan lite حدود 82/103 گرم بود. به علاوه در کلیه این سیمها نقطه پایانی پلاتو هنگامی بود که سیم حداقل 6/0 میلی متر خمش پیدا کرده بود. نتیجه گیری: در کلیه این سیمها سطح نیروی پلاتو بالاتر از میزان نیروی مطلوب برای حرکت Tipping دندانهاست.